|
Parafia NMP Królowej w Murzasichlu |
| Ogłoszenia | Intencje | Nasza Parafia | Sakramenty | Galeria | Kontakt |
Wnętrze kościoła
OŁTARZ GŁÓWNY:
Tryptyk w ołtarzu głównym jest kopią tryptyku z Opatówka (II poł. XV w.)
zmniejszoną o 1/3 oryginału,
który znajduje się w zbiorach Muzeum Narodowego w Warszawie.
Obraz malowany temperą na desce, w części środkowej przedstawia Matkę
Bożą z Dzieciątkiem,
w skrzydle lewym – św. Wojciecha bpa, a w prawym – św. Stanisława bpa z
Piotrowinem.
Fundatorami tryptyku wykonanego w pracowni konserwacji zabytków Muzeum
Narodowego w Warszawie
byli w dużej mierze wczasowicze.
Duży wkład w to dzieło ma Ks. dr Janusz Chwaluczyk.
Na środku drewnianej mensy ołtarzowej stoi wykonane w drewnie,
w kształcie podhalańskiej skrzyni tabernakulum.
Skrzynia jest złocona, pokryta również złoconymi
motywami lilii złotogłów.
Piękna jest jej symbolika – w chacie góralskiej,
w skrzyni przechowywano najcenniejsze rzeczy; w kościele jest miejscem
przechowywania Najświętszego Sakramentu.
Poświęcenia głównego ołtarza dokonał Prymas Polski, Ks. Kardynał Stefan
Wyszyński
w obecności Ks. Arcybiskupa Antoniego Baraniaka, Ordynariusza
Poznańskiego 20 lipca 1957 r.
BOCZNA KAPLICA – południowa:
Ołtarz Serca Jezusowego
wykonany w latach trzydziestych przez nauczyciela Szkoły Przemysłu
Drzewnego w Zakopanem,
Romana Olszowskiego dla kaplic Szpitala Miejskiego w Zakopanem.
Odnaleziony przez architekta w 1978 r. w magazynach szpitala i sprowadzony
do Murzasichla.
Wykonany w drewnie w stylu „postkubistycznego ekspresjonizmu”.
BOCZNA KAPLICA – północna:
Ołtarz Męki Pańskiej
wykonany przez znakomitego rzeźbiarza ludowego z Dębna Józefa Janosa
na zamówienie Księży Salwatorianów z Zakopanego.
Ponieważ nie znalazł uznania u zamawiających, trafił w roku 1959 do
kościoła w Murzasichlu.
W centralnej części nastawy ołtarzowej znajduje się rzeźbiona Pieta.
Skrzydła boczne przedstawiają sceny z Pasji Chrystusa.
W nastawie ołtarzowej artysta wyrzeźbił Chrystusa upadającego pod
krzyżem.
W całość ołtarza wkomponowane są również postacie świętych .
Rzeźby Janosa wyrosły z tradycji ludowej sztuki podhalańskiej i
ikonograficznie są bardzo związane z tym regionem.
Na ogólne życzenie mieszkańców Murzasichla,
miejscowy rzeźbiarz Józef Łukaszczyk „Misiaga” wygładził i polakierował
rzeźby.
SCENA NA ŁUKU TĘCZOWYM:
Przedstawia Chrystusa na krzyżu oraz stojące poniżej dwie postacie:
Matki Bożej i św. Jana Apostoła.
Ich autorem jest również Józef Janos.
Od 1958 r. znajdują się w kościele.
Rzeźbiarzowi ciężko było rozstać się z Chrystusem Ukrzyżowanym,
twierdził, że „prędzej serce by mu pękło”, aniżeliby Go oddał.
Dopiero po niezwykłym śnie, w którym Chrystus kazał mu zanieść go do
Murzasichla,
ofiarował rzeźbę do kościoła.
PŁASKORZEŹBA MATKI BOŻEJ:
wisi na ścianie prezbiterium,
wykonana przez Józefa Janosa wiatach 70 – tych.
DREWNIANA FIGURA MATKI BOŻEJ:
Umieszczona na zewnętrznej ścianie świątyni od strony południowej.
Dzieło Józefa Janosa z roku 1975.
DROGA KRZYŻOWA:
Cykl obrazów malowanych na szkle
przez Jana Jachimiaka malarza z Tylmanowej ok. 1968 r.
WITRAŻE:
Wykonane w pracowni prof. Jerzego Skąpskiego,
przez Annę i Ireneusza Zarzyckich z Krakowa.
W latach 80 – tych zastąpiły one witraże malowane na szkle przez
Jana Jachimiaka i Władysława Trojana,
przeniesione do Bożej Woli k/Mińska Mazowieckiego.
DZWONNICA I KAMIENNE OGRODZENIE WOKÓŁ ŚWIĄTYNI:
Zaprojektowane przez architekta Józefa
Łukaszczyka w 1979 r.
i wykonane przez miejscowych górali.
Kościół w Murzasichlu swój dzisiejszy wygląd zawdzięcza
ofiarności Parafian
i przybywających tutaj z różnych stron Polski Gości.
Dla wszystkich jest ulubionym miejscem modlitwy i szczególnych spotkań z
Chrystusem.
Jego piękno i dalszy rozwój zależy od Was, którzy tu przybywacie.
Tak pisze o Murzasichlu rzeźbiarz, poeta – artysta ludowy
Władysław Łukaszczyk „Mulorz” Członek Stowarzyszenia Twórców Ludowych:
„Moje Murzasichle”
Moje Murzasichle, Sichlańsko dziedzina
blisko memu sercu – nika takiej nima !
Tu nasi dziadkowie lasy karczowali,
uprawiali ziymie, chleb jej wydzierali
Choć im było cięzko o kawołek chleba
byli se scynśliwi – byli blizyj nieba.
Na środku dziedziny kościółek drewniany,
przez góralskich cieśli piykniy wyciosany.
Przed nim Tatry stojom piykne krajobrazy,
nicym malowane na płótnie obrazy.
Ludzie majom blisko by przekrocyć proga,
w pokorze, cichości zblizyć się do Boga.
Nasyk przodków słychać zo grobu wołanie,
miej w opiece Sichłe – prosimy Cię Panie .
W. Łukaszczyk ” Mulorz ”